Birinci Dünya Savaşı’nda İstanbul’da Bir Macar Hastanesi: Macar Salib-i Ahmer İdaresindeki Çapa Mecruh Hastahanesi

2023.05.06. 08:56 :: FodorGábor

magyar

Çanakkale Muharebeleri esnasında Türk askerlerinin kahramanlığından etkilenen Macar milletvekili Kont László Semsey, 1915 yılı sonunda İstanbul’da bir Macar Hastanesi’nin kurulmasına dair Macar Kızılhaç Cemiyeti (Salib-i Ahmer) Genel Kurulu’na bir önerge vermiştir. Bu girişim Birinci Dünya Savaşı’nda Macarların siyasî, ekonomik ve bilimsel konularda Türklerle olan bağlarının daha da sıkılaştırılmasına yönelik programlar arasında yer almıştır. Daha önceki yazımızın devamı olarak bu sefer Macar Salib-i Ahmer İdaresindeki Çapa Mecruh Hastahanesi hikayesine göz atalım.

10 Nisan 1916 tarihinde İstanbul’da, yangınlardan etkilenen mahallelere yakın bir noktada renkli bir kalabalık oluşmaya başlar. Darülfünûn’un Çapa’daki Muallim Mektebi (Öğretmenler Okulu) ön cephesinde ay yıldızlı bayrağın yanında Macar bayrağı de ılık bahar rüzgârında dalgalanmaktadır. Avrupalı kadınların ve erkeklerin oluşturduğu kalabalıkta Harbiye Nazırı Enver Paşa, Sıhhiye Daire Reisi Süleyman Numan Paşa, Harbiye Nazır Vekili İsmail Hakkı bey, Hilâl-i Ahmer Başkanı Besim Ömer Paşa, İstanbul Şehremini İsmail Canbolat Bey, Avusturya-Macaristan Sefiri Johann von Pallavicini, İtfaiye Alay Komutanı Kont Ödön Széchenyi (Seçenyi)’nın yanı sıra Avusturya-Macaristan, Almanya ve Bulgaristan’ın sivil ve askerî temsilcileri yer almaktadır. Törene katılanlar, Macar Kızılhaç Cemiyeti Başkanvekili Kont László Semsey’in kişisel girişimiyle dört ay içerisinde gerçekleştirilen, başlıca amacı kardeş Türk halkının yaralı askerlerinin tedavi edilmesi olan, tabelasında Macar Salib-i Ahmer İdaresindeki Çapa Mecruh Hastahanesi yazan kurumun açılışına iştirak etmektedir. Açılış konuşmasında Semsey şu ifadeleri kullanır: “Bu hastanenin asırlara dayanan Türk ve Macar milletleri arasındaki kardeşliğin bu olağanüstü dönemde kalıcı bir tezahürü olmasını istiyoruz. Bu binada nice cesur Türk askerini Türk ordusuna tekrar kazandırabileceğimizi umuyorum”. Bu dostane sözlerin ardından Enver Paşa, Macarlara fedakârlıklarından ötürü teşekkür etmiş; törende hazır bulunanlarla beraber hastaneyi gezip Macar Çigan Orkestrası’nın müzikleri ve şampanya eşliğinde kokteyle katılmıştır.

 

Macar Hastanesi açılışı, ön sırada Enver Paşa Macar Hastanesi açılışı, ön sırada Enver Paşa
(Kaynak: Antione Köpe Arşivi. Elizabeth Childress’in izniyle.)

Yurt dışında kurulan ilk Macar hastanesi, İstanbul’da değil, Bulgaristan başkentinde, Sofya’da faaliyetine başlamıştır. Macar Kızılhaç Cemiyeti Genel Kurulu, 29 Ekim 1915 tarihinde Sofya’da 500 yataklı bir hastanenin tesis edilmesine dair bir karar aldıktan çok kısa bir süre sonra, 2 Kasım’da 1 başkanvekili yardımcısı, 1 başhekim, 2 hekim, 5 hekim yardımcısı, 20 gönüllü ve profesyonel hemşire, 1 eczacı ve 25 sıhhiye erinden oluşan bir ekip yola çıkmıştır. Sofya’daki kurum 1918 senesine dek faaliyet göstermişti.

Bu girişimden ve Çanakkale Muharebeleri’nde Türklerin verdiği hayat mücadelesinden ilham alan Macar milletvekili Kont László Semsey, 1915 yılının sonunda İstanbul’da bir Macar Hastanesi’nin kurulmasına dair Cemiyet Genel Kurulu’na bir önerge vermiştir. Semsey, işin maddî altyapısını oluşturmak üzere bir Destekleme Komitesi kurarak derhal sponsor arayışına girmişti. Kızılhaç Cemiyeti’nin Genel Sekreteri, Géza Josipovich bu komitenin başkanı olarak seçilmiş; Başkan Vekilleri Bayan Kont Károlyné Khuen-Héderváry (eski başbakanın eşi) ve en varlıklı bankerin eşi Leóné Lánczy olmuştur. Yönetici eş başkanlar olarak Semsey’nin eşi ve Lipót Bornemissza atanmıştı. Destekleme Komitesi’nde Osmanlı İmparatorluğu’nun Budapeşte Başşehbenderi Müftüoğlu Ahmet Hikmet Bey’in yanı sıra Alman İmparatorluğu Budapeşte Sefiri Egon Fürstenbert ve Semsey’in kendisi de yer almıştı. Merkez olarak Cemiyetin Buda Kalesi’nde bulunan Dísz Meydanı’ndaki ana binası seçildi.

Hastanenin uluslararası koruma nezdinde ve Kızılhaç amblemi altında kurulabilmesi için Komisyon, Macar Kızılhaç Cemiyeti Genel Kurulu’na başvurmuştu. Kurul, resmî olarak girişimi destekleme taahhüdünde bulunması dışında herhangi bir malî katkıda bulunamayacağını beyan etmesine rağmen sonuç olarak hastaneye toplam 25.000 Kron tahsis etmiştir. Yine de, Kont Semsey, Macaristan Başbakanı Kont István Tisza ve Macar Kızılhaç Cemiyeti Başkanı Endre Csekonics’in kişisel gayretleri sonucunda bunun için 200.000 Kron toplanmıştır. Bu sponsorlar arasında bankalar, büyük şirketler ve soylu aileler yer alıyordu. Örneğin, Manfréd Weisz Fabrikası, Nagysurány Şeker Fabrikası, Salvator Pansuman Fabrikası, Eszterházy, Zichy, Darányi ve Sztárai Aileleri ve Yapı ve Mimarlar Birliği. Uygun bir binanın tahsis edilmesine dair Osmanlı Hükümeti adına Başşehbender Ahmet Hikmet Bey söz vermişti. Aynı zamanda Başşehbender Şişli Etfal Hastanesinin bir bölümünde Macarların mekanoterapi adındaki metotla ağır yaralı askerlere yardımcı olmaları konusunda rapor göndermiştir.

Seçilecek olan binanın kontrolü ve uygun hale getirilmesi için 1916 yılının Ocak ayında Destekleme Komitesi Eşbaşkanı Lipót Bornemissza ve Cemiyetin Teknik ve Altyapı Müdürü Hugo Hirsch İstanbul’a gelmişlerdir. Payitaht şehrinde misafirleri Enver Paşa adına Süleyman Numan Paşa karşılamış; Macarlar’dan özellikle ağır hastalarının tedavi edilmesi konusunda yardım istemiştir. Uygun binanın tespiti konusunda da yardım edeceği sözünü vermişti. Birkaç gün geçtikten sonra, hastane için Bomonti semtindeki Fransız rahibelerin açtığı Petites Soeurs de Pauvres (Yoksulların Küçük Kız Kardeşleri) isimli fakirhane seçilmişti. 1915’te rahibelerin elinden alınan bina, bir süredir Derviş Bey ve Alman eşinin idaresinde hastane olarak faaliyet gösteriyordu. Bina, Hirsch’in önderlik ettiği gayretler sonucu birkaç hafta içinde 20.000 Kron harcayarak uygun hale getirilmiş, resmi açılışına dek Osmanlı Hilâl-i Ahmer Cemiyeti idaresinde 300 mecruh askere ev sahipliği yapmıştı.

İstanbul’daki işler hallolurken Macaristan’da da ön hazırlıklar hız kesmeden devam ediyordu. Neticede İstanbul Macar Hastanesi kadrosuna 1 başhekim, 2 hekim, 3 yardımcı hekim, 1 askerî eczacı, 30 sıhhiye eri ve 18 gönüllü profesyonel hemşire katılmıştı. Dönemin Macar gazetelerinden heyete katılanların isimlerini de öğrenme olanağına sahibiz: Başhekim ve Hastane Başkanı Tıp Fakültesi Profesörü (Binbaşı) Dr. Géza Lobmayer; yanında hekimler Dr. Adám Bochkor ve Dr. Pál Kisfaludy; yardımcı hekimler István Klinger, Fülöp Torday ve Béla Radó ve eczacı Sándor Szántó İstanbul’a yola çıkmışlardır. Macar Harbiye Nezareti tarafından doktorların emrine 30 sıhhiye eri tahsis edilirken aralarında Kont Semsey’nin eşi ve kızı İli’nin de bulunduğu toplam 18 hemşire Kızılhaç Cemiyeti tarafından görevlendirilmiştir. Cemiyet adına misyona Alfréd Brüll és Tivadar Dános adında iki vekil de eşlik etmiştir.

 

Kontes İli Semsey Kontes İli Semsey
(Kaynak: A Hét, Temmuz-Aralık 1915. 27-52. S. 509., Arcanum Digitális Tudománytár)

Macar kafile, 24 Şubat 1916 Perşembe akşamı saat 8.05’te coşkulu bir kalabalık eşliğinde yola çıkmıştır. Kafileyi uğurlayanlar arasında Cemiyet Başkanı Kont Csekonics, Genel Sekreter Josipovich, Prens Miklós Eszterházy ve Başşehbender Ahmet Hikmet Bey de vardı. Csekonics konuşmasında şunları vurguladı: “Türk kardeşlerimize tüm yüreğimizle ve canımızla yanlarında olduğumuzu ispat etmekle beraber şanlı mücadelelerinde yaralananları üzerlerine titreyerek tedavi etmek ve onların yaralarını özenle sarmak isteriz.’ Heyetin yanına aldığı 1400 kutu tıbbı malzeme, bir röntgen cihazı, iki dezenfeksiyon makinası, bir otomobil ve 325 seyyar yatak, yük gemisiyle Tuna üzerinden Orşova’ya doğru yola çıkmıştır. Esas plana göre, misyon üyeleri trenle Orşova’ya gidip yük gemisini bekleyeceklerdi; sonrasındaysa Rusçuk’a kadar gemiyle gidip orada tekrar trene bineceklerdi. Fakat savaş koşulları bütün planları mahvetmişti: Yük gemisi Orşova’ya 8 günlük bir gecikmenin ardından ulaşmış; heyet böylece nihayet Rusçuk’a doğru yola çıkabilmiştir. Rusçuk’taki Osmanlı Konsolosluğu’na ve Sofya Büyükelçiliği’ne İstanbul’dan defalarca telgraf gönderilmesine ve yeterli sayıda yük vagonunun tahsis edilmesine dair talepte bulunulmasına rağmen heyetin tamamının sığabileceği sayıda vagon bulunamamıştır. Böylece yükler ve aralarında Semsey’nin eşi ve kızı, Alfréd Brüll, hekimler (Lobmayer, Radó, Bochkor, Torday, Kisfaludy ve Klinger), eczacı Szántó ve hemşirelerin olduğu heyet mensuplarının ancak bir kısmını oluşturan grup önden yola çıkabilmiş; yük vagonlarında geçirdikleri üç günün, toplamdaysa iki haftanın ardından Sirkeci İstasyonu’na varabilmişlerdir. Heyetin geri kalanı ancak günler sonra İstanbul’a ulaşabilmiştir.

Ne var ki, heyetin yaşadığı sorunlar ulaşım sıkıntılarıyla sınırlı kalmamıştır. İlk grubun nihâyet İstanbul’a ulaştığı gün tadilatı yapılmış Bomonti’deki hastanede yangın çıkmış; yaralı askerlerin son anda binadan tahliye edilmelerinin ardından birinci kata kadar her şey kül olmuştur. Trajik olaylar Macar heyetin şevkini kırmamış, Hirsch’in aynı akşam yaptığı görüşmelerin ardından bir sonraki gün Madam Semsey, Enver Paşa’yı ziyaret ederek kendisinden yeni bir binanın tahsis edilmesini rica etmiştir. Enver Paşa, bunun için üç subayı görevlendirerek, Şehremini ile de istişare ederek Çapa’daki Muallim Mektebi’ni uygun bulmuştur. Madam Semsey’nin Macaristan’a dönmesinden sonra verdiği bir mülakata göre Alman askerler ve ustaların yardımıyla Hirsch ve ekibi, yeni binayı 10 gün içerisinde 31,576 kuruş masrafla hastaneye uygun hale getirmiştir.

 

Darülmuallim binası (sağda) Darülmuallim binası (sağda)
(Kaynak: https://kulturenvanteri.com/en/yer/capa-fen-lisesi/#16/41.014515/28.936134)

Macar Hastanesi’nin açılış törenine geçmeden önce Hastane yararına düzenlenen yardımlaşma konserinden de bahsedilmelidir. Daha önceki yazımızda da değindiğimiz gibi, Osmanlı Hilâl-i Ahmer Komitesi’nin Viyana şubesinin kurulmasından hemen sonra, Aralık 1914’te bir Türk heyeti Budapeşte’ye nezaket ziyaretinde bulunmuştur. Ziyaretin ardından, Hilâl-i Ahmer’in desteklenmesi için bir millî komite kurularak Komite’nin eş başkanlığına Kont (Madam) Istvánné Károlyi és gróf Károly Khuen-Héderváry seçilmişti. Böylece, İstanbul’da Besim Ömer Paşa’nın düzenlediği bağış konseri de bu aktiviteler arasında yerini bulmuştur. Mart 1916 tarihinde ilk olarak Osmanlı başkentinde sonrasındaysa Sofya’da konserler veren iki isim, opera sanatçısı Anna Medek ve keman virtüözü Jenő Hubay, piyanist Hegyei ile beraber Tepebaşı Tiyatrosu’nda iki kez sahne almışlardır. Hilâl-i Ahmer yararına düzenlenen ilk konserde Mehmet Burhaneddin Efendi, Enver Paşa, Talat Paşa, Sadrazam Said Halim Paşa, Kont Ödön Széchenyi Paşa’nın yanı sıra şehirde bulunan Alman General August von Mackensen de dinleyiciler arasında yerlerini almışlardır. Madam Semsey’nin özel isteğiyle aynı trio bir kaç gün arayla tekrar aynı sahnede, farklı bir repertuarla ve bu sefer Macar Hastanesi’nin yararına başarılı bir konser vermişti. Toplanan bağışla, daha önce Macaristan’da biriktirilen meblağla beraber hastanenin 6 aylık masrafları karşılanmış gözüküyordu. Macar sanatçılar ise Gümüş Hilâl-i Ahmer Madalyası’yla taltif edildiler.

Girişte bahsedildiği gibi, Macar Hastanesi’nin açılışı nihayet 10 Nisan 1916 tarihinde gerçekleşmişti; fakat hastane henüz açılıştan 116 mecruh asker kabul etmişti.

 

Açılışta çekilen bir görsel Açılışta çekilen bir görsel
(Kaynak: Laczkó Dezső Müzesi, Tarihi Fotoğraf Arşivi No. 69.1942)

Dönemin gazete haberlerinden binanın iki katında her birinde yirmişer yatak bulunan toplam 10 odanın olduğunu biliyoruz. Hastanenin iki ameliyathanesi, ayrı bir diş bölümü, röntgen odası, laboratuvarı ve birkaç banyosu da vardı; giriş katta çarşaflar ve yemekler muhafaza ediliyordu. Açılışta yer alan foto muhabiri Taïb Köpe’nin yanı sıra dönemin birkaç Osmanlı gazetesi de hastaneyi haber yapmıştı. Az Érdekes Újság adlı Macar gazete mesela Jenő Manovill’in fotoğraflarıyla haber yapmıştı.

 

Az Érdekes Újság gazetesinin açılışla ilgili haberi Az Érdekes Újság gazetesinin açılışla ilgili haberi
(Az Érdekes Újság 1916.23., S. 24-25. Arcanum Digitális Tudománytár)

Az Érdekes Újság gazetesinin açılışla ilgili haberi

Madam Semsey’nin aktardığı bilgilere göre, hastanede ilk haftalarda özellikle kronik hastalardan oluşan 400 kişi tedavi edilirken iki oda da ayrıca Avusturya-Macaristan askerleri için tahsis edilmişti. Kronik hastaların tedavisine başlanması özellikle itilaf güçlerinin Çanakkale’den çekilmeleri ve başkentin sıcak cephe hatlarından uzaklaşmasından sonra mümkün hale gelmişti. Yine aynı nedenle açılıştan bir ay sonra Kont Semsey yerini Lipót Bornemissza’ya bırakırken Madam Semsey yerineyse Mária Fiáth gelmişti. Madam Semsey ve kızı Mayıs ayında Şefkat Nişanı’nın 2. ve 3. rütbesine layık görülmüş, İmparator Karl (aynı zamanda Macar Kralı IV. Károly) 1917 senesinde madalyalarını takmalarına müsaade etmiştir.

Hastanenin bundan sonraki hikâyesiyle ilgili bilgilerimiz sınırlı olmasına rağmen büyük ihtimalle faaliyetlerine 1916 yaz sonuna doğru son verilmiştir. Temmuz 1916 tarihinde hastane çalışanlarının olası bir Bursa gezisiyle ilgili bir Osmanlı evrakı ve doktorların Eylül 1916 tarihinde yeni açılan Romanya cephesine çekildiklerine dair, Macar Kızılhaç Cemiyeti’nin 1914-1919 arasındaki yıllık raporlarında yer alan bilgiler bu tespitleri desteklemektedir. Yine Osmanlı Hilâl-i Ahmer Komitesi’nin Eylül 1916 tarihinde alınan ve hastane girişiminde yer alan Macarlara Gümüş ve Tunç Hilâl-i Ahmer Madalyaları’nın taltif edilmesine dair kararı da kanıt niteliğindedir.

 

Açılış öncesinde Hastane girişi Açılış öncesinde Hastane girişi
(Kaynak: Antoine Köpe Arşivi. Elizabeth Childres’in izniyle)

Kısa ömürlü ama ikili ilişkilerde ayrı bir yere sahip olan bu misyon bu şekilde sona ermiştir.

Kaynaklar:

T.C. Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı Osmanlı Arşivi (BOA), Dâhiliye Nezareti Emniyet-i Umumiye Müdüriyeti 5. Şube Evrakı (DH.EUM. 5. Şb.) 26/27/1/1 (11 Temmuz 1332 [24 Temmuz 1916]); DH.EUM. 5. Şb. 26/27/2/1; Haricîye Nezâreti Siyasî Kısım Evrakı (HR.SYS.) 2176/7/1/1 (28 Şubat 1916), HR.SYS. 2176/7/3/1 (6 Mart 1916), Haricîye Nezâreti Viyana Sefareti (HR.SFR.04.) 649/50/1/1 (9 Mart 1916), HR.SFR.04. 649/77/1/1 (26 Şubat 1916), HR.SYS. 2176/8/1/1 (6 Mart 1916); Maarif Nezâreti Maarif Mektubi Kalemi (MF.MKT.) 1215/2/1/1 (16 Cemaziyelevvel 1334 [21 Mart 1916]).; Dosya Usulü İrâde Tasnifi (İ.DUİT.) İ.DUİT. 68/136/1/1 (12 Recep 1334 [15 Mayıs 1916]); İ.DUİT. 68/136/2/1 (15 Recep 1334 [18 Mayıs 1916]); 72/126/1/1–2 (21 Şaban 1334 [22 Hazıran 1916]); 72/126/2/1 (6 Haziran 1332 [19 Hazıran 1916]); 73/75/1/1 (3 Zilhicce 1334 [1 Ekim 1916]); İ.DUİT. 073/75/2/1; 73/75/3/1; 73/75/4/1 73/75/5/1 (14 Eylül 1332 [27 Eylül 1916]); MV. 245/39/1/1 (2 Zilhicce 1334 [30 Eylül 1916]).; MV 243/58/1/1 (21 Şaban 1334 [22 Hazıran 1916]).

Türk Kızılay Arşivi (= TKA) 94. d. 111. 26 Ekim 1915.

Dezső Laczkó Müzesi, Tarihi Fotoğraflar Kolleksiyonu, No: 69.1942.

Miklós Brüll, A Magyar Vöröskereszt tevékenysége az első és második világháború időszakában Budapest, 1984.

A Magyar Szent Korona Országainak Vörös-Kereszt Egyletének 1914–1919. évi jelentése. Bp.

Gábor Kiss, Orvosok, katonák, katonaorvosok… Mozaikok az osztrák–magyar katona-egészségügy történetéből, 1868–1918. Bp., 2018.

Károly Kapronczay, A Magyar Vöröskereszt megalakulása és tevékenysége az I. világháborúban. In: Háború és orvoslás. Az I. világháború katonaegészségügye, annak néhány előzménye és utóélete. Összeáll. uő. Bp., 2015.

Lés Petites Soeurs des Pauvres Istanbul (Bomonti). 125 ans de Charité. 1892–2017. Textes choisis et présentes par Rinaldo Marmara. Istanbul, 2018.

Az I. világháború orvosi magyar emlékeiből. Naplók, kéziratos visszaemlékezések, szakcikkek. Összeáll., jegyz. írta Kapronczay Károly – Kapronczay Katalin. Bp., 2016. (A Magyar Tudománytörténeti Intézet Tudományos Közleményei 88)

Frank G. Weber: Eagles on the Crescent. Ithaca, 1970.

Az Est, 12 Nisan 1916, 6.

Az Est, 18 Mart 1916, 2.

Az Újság, 28 Aralık 1914, 5.

Az Újság, 11 Şubat 1916, 10.

Budapesti Hírlap, 16 Ocak 1916, 7.

Budapesti Hírlap, 4 Nisan 1916, 10.

Budapesti Közlöny, 1 Temmuz 1917, 5.

Magyarország, 23 Mayıs 1916, 5;

Pesti Hírlap, 30 Ocak 1916, 7.

Pesti Napló, 25 Şubat 1916, 4.

Konuyla ilgili bilimsel yayınlar

Gábor Fodor, Vörös Kereszt és Vörös Félhold. Egy magyar kórház Konstantinápolyban. In: Rubicon, 5.2020. 78‒83

Gábor Fodor, Egy magyar kórház Konstantinápolyban. In: Történelmi Szemle, 3.2020. 413‒424.

Gábor, Fodor, A Hungarian Hospital in Constantinople – The Story Behind Taib Köpe’s Photographs. In: Between Empires, Beyond Borders. The Late Ottoman Empire and the Early Republican Era through the Lens of the Köpe Family. Ed.: Gábor Fodor. Budapest, 2020. 181‒201.

Gábor Fodor, Macar Salib-i Ahmer İdaresindeki Çapa Mecruh Hastahanesi. In: Toplumsal Tarih, 324. Aralık 2020. 42‒46.

Szólj hozzá!

Címkék: jótékonyság Vöröskereszt Konstantinápoly Vörös Félhold Vörös Félhold Támogatására Alakult Országos Bizottság

A bejegyzés trackback címe:

https://nagyhaboru.blog.hu/api/trackback/id/tr4618117846

Kommentek:

A hozzászólások a vonatkozó jogszabályok  értelmében felhasználói tartalomnak minősülnek, értük a szolgáltatás technikai  üzemeltetője semmilyen felelősséget nem vállal, azokat nem ellenőrzi. Kifogás esetén forduljon a blog szerkesztőjéhez. Részletek a  Felhasználási feltételekben és az adatvédelmi tájékoztatóban.

Nincsenek hozzászólások.

A Blogról

Blog a háborúról, ami nagyobb volt minden korábbinál, ezért a kortársak a kitörését követően nem sokkal a Nagy Háború elnevezést adták neki…

Térkép

Történetek a Nagy Háború Blogról
 

Legutóbbi kommentek

Könyvajánló

Hadiszalagon 

Műhely

Tudományos műhely rovat szakmai tanulmányokkal, közleményekkel…

Bilek

Kiadványaink

Gunesch

Ó, ti fiúk

Iskolapadból a pokolba

A pokol tornácán

A pokol tornácán

A pokol tornácán

A pokol tornácán

Magyarok az Isonzónál

Merénylet Szarajevóban

Katonatemetők a Felvidéken

100 évvel később

Szalay-Berzeviczy Attila fotói első világháborús helyszínekről

Dublin

Zene

‪Fuoco e mitragliatrici
 

Olasz front

Olasz front 

Képregénypályázat

Adó 1%

Programajánló

 

Ösztöndíj

 

Utazás

 

Kiállítás

süti beállítások módosítása